Vragen en antwoorden: De duurzaamheidsregels van de SFDR in de EU

Wat is SFDR?

                                    Een van de problemen waar verantwoordelijke beleggers mee te maken hebben, is het gebrek aan gemeenschappelijke regels, gegevens en taal om strategieën en resultaten te definiëren. De Sustainable Finance Disclosure Regulation (SFDR) is de inspanning van de Europese Unie (EU) om ten minste een deel van dat probleem op te lossen.
                

De SFDR-regels – die in 2021 van kracht zijn geworden – geven vermogensbeheerders als AXA IM een sjabloon om te rapporteren hoe ecologische, sociale en governancefactoren (ESG) op bedrijfsniveau en productniveau worden behandeld. Dat moet klanten een eenvoudigere manier geven om te vergelijken hoe vermogensbeheerders grote duurzaamheidskwesties als klimaatverandering benaderen.

Volgens de regels wordt van vermogensbeheerders verwacht dat zij meer transparantie bieden over de mate van duurzaamheid van financiële producten. Dit omvat:

Rekening houden met duurzaamheidsrisico’s, met inbegrip van het risico van waardevermindering van onderliggende activa als gevolg van ecologische of sociale gebeurtenissen

Het overwegen van de belangrijkste ongunstige effecten (Principal Adverse

Impacts, of PAI's) op duurzaamheidsfactoren; deze zijn de negatieve effecten op ecologische, sociale en personeelsaangelegenheden en op de eerbiediging van mensenrechten, anticorruptie en anti-omkoping als gevolg van een beleggingsbeslissing

Duurzame beleggingen in economische activiteiten die bijdragen aan een ecologische of sociale doelstellingen. Zij omvatten beleggingen in economische activiteiten die voor EU-taxonomie in aanmerking komen

Lees hier meer over de aanpak van AXA IM voor duurzaam beleggen.

Op welke producten heeft de SFDR betrekking?

                                    De SFDR-regels hebben betrekking op producten die door EU-entiteiten worden beheerd. Hun impact is groter voor die strategieën die ESG-criteria willen toepassen in het besluitvormingsproces van de portefeuille.
                

Er zijn drie verschillende categorieën, bekend onder de naam van het deel van de SFDR-verordening dat in elk geval van toepassing is:

Artikel 6 -producten zijn producten die duurzaamheidsrisico’s enkel beoordelen en aanpakken
Artikel 8 -producten worden beschouwd als producten die ecologische en sociale kenmerken bevorderen, rekening houdend met ESG-criteria als onderdeel van het beleggingsproces
Artikel 9 -producten hebben een duurzame doelstelling en mikken daarom op specifieke duurzaamheidsuitkomsten – zowel ecologische als sociale – naast doelstellingen voor financiële rendementen. Ze hebben tot doel de negatieve effecten op ecologische, sociale en werknemersaangelegenheden zoveel mogelijk te beperken, alsook de eerbiediging van de mensenrechten, anticorruptie en anti-omkoping te integreren in de beleggingsbeslissingen.

De verordening bevat precieze sjablonen die moeten worden gebruikt om de kenmerken van het product ex ante ("precontractuele informatie") en ex post ("periodieke rapportage") te beschrijven voor Artikel 8- en Artikel 9-producten.

Is de SFDR volledig geïmplementeerd?

                                    Hoewel de SFDR voor het eerst werd gepubliceerd in november 2019, werd de uitrol van de verordening gehinderd door vertragingen omdat de EU tegemoet kwam aan de bezorgdheid van verschillende belanghebbenden. De SFDR-richtsnoeren voor de classificatie van financiële producten zijn in maart 2021 van kracht geworden en bedrijven zullen naar verwachting sinds juni 2021 gegevens verzamelen over de zogeheten belangrijkste ongunstige effecten (PAI’s). De definitieve technische reguleringsnormen – bekend als SFDR Level II – werden echter pas in april 2022 goedgekeurd en zijn pas sinds januari 2023 van toepassing op financiële ondernemingen. 
                

De SFDR moest ook worden afgestemd op de EU-taxonomie, een afzonderlijk maar gerelateerd stuk regelgeving dat de bedrijfsactiviteiten effectief opsomt die bedrijven en beleggers rechtmatig kunnen claimen als 'klimaatvriendelijk'. Het introduceert ook het principe van ‘Geen ernstige afbreuk doen’ dat moest worden aangepakt als onderdeel van de vereisten van de SFDR.

Hoewel de definitieve technische reguleringsnormen zijn vastgelegd sinds april 2022, hebben we vastgesteld dat de mening nog steeds verschilt over wat kan worden beschouwd als een “duurzame belegging” onder de SFDR. De komst van SFDR Level II heeft ons er echter nog steeds toe aangezet om onze methodologie te verfijnen en sommige Artikel 9-producten te herclassificeren als Artikel 8-producten.

We hebben ook de methodologie bekendgemaakt die AXA IM Core gebruikt voor traditionele activa om een emittent te kwalificeren als duurzaam onder SFDR voor Artikel 9 financiële producten die 100% van de in aanmerking komende activa beleggen in duurzame beleggingen, en voor Artikel 8 financiële producten die gedeeltelijk kunnen beleggen in duurzame beleggingen. Ook de juiste productdocumentatie die in overeenstemming is met de wettelijke normen is gepubliceerd of zal binnenkort worden gepubliceerd.

We blijven de langetermijndoelstelling van de EU ondersteunen om de transparantie op het gebied van duurzaam beleggen te vergroten en zijn actief betrokken bij sectorgroepen die beleggers positief willen beïnvloeden en uiteindelijk stromen naar duurzame activa willen kanaliseren om de overgang naar een wereld die op één lijn ligt met het Akkoord van Parijs te ondersteunen.

Naar onze mening zullen de beschikbaarheid en vergelijkbaarheid van gegevens de belangrijkste factoren zijn om een consistent en transparant ESG-kader voor beleggers op te bouwen. Op dat vlak zijn meer inspanningen nodig en AXA IM zal deze inspanningen blijven bepleiten en eraan blijven bijdragen.

We blijven toezicht houden op marktpraktijken en richtlijnen van toezichthouders en als zodanig kan onze interpretatie van de SFDR Level 1 en 2 in de loop der tijd evolueren om richtlijnen van toezichthouders en/of marktvisies weer te geven.

Wat voor soort informatie wordt er gepubliceerd?

                                    Alle producten zullen op grond van de nieuwe regels op een of andere manier openbaar moeten worden gemaakt. Zelfs strategieën die geen directe ESG-integratie claimen, zullen aan klanten moeten beschrijven hoe duurzaamheidsrisico’s worden opgenomen in de besluitvorming en hoe die risico’s de financiële resultaten kunnen beïnvloeden (Artikel 6-producten).
                

Voor producten die worden geacht onder Artikel 8 of Artikel 9 te vallen, zijn er meer gedetailleerde voorschriften en worden er nieuwe aanhangsels toegevoegd aan de precontractuele en periodieke rapporteringsdocumenten. Vermogensbeheerders moeten overeenkomstig het voorbeeld publiceren:

Hoe de beleggingsstrategie rekening houdt met de ESG-kenmerken of de duurzame doelstelling, ook met betrekking tot de geplande activa-allocatie
Details van de ESG-doelstellingen en een uitsplitsing van de verschillende beleggingscategorieën.
Details over hoe negatieve effecten worden gekwantificeerd en aangepakt en hoe bedrijven die schade kunnen toebrengen aan de duurzaamheidsdoelstellingen worden gescreend
Een lijst van toepasselijke duurzaamheidsindicatoren
Informatie over hoe het gebruik van derivaten in overeenstemming is met de ESG-doelstellingen van het product

Precontractuele documentatie in overeenstemming met de technische reguleringsnormen werd vrijgegeven vóór de implementatiedatum van 1 januari 2023, en periodieke rapportage op fondsniveau, gepubliceerd vanaf het begin van 2023, omvat nu de SFDR-bijlage voor Artikel 8- en Artikel 9-producten.

Daarnaast moeten verklaringen inzake de PAI’s op entiteitsniveau uiterlijk op 30 juni 2023 worden gepubliceerd, die kwantitatieve en kwalitatieve informatie zullen bevatten met betrekking tot de strategie van de vermogensbeheerders om deze PAI’s te meten en aan te pakken.

Zijn er nog andere wijzigingen?

                                    Een andere informatieplicht van de SFDR houdt in dat grotere vermogensbeheerders op hun websites de potentiële negatieve ecologische en sociale gevolgen van al hun posities publiceren, evenals details over hun beleid om die negatieve gevolgen te verzachten, met inbegrip van engagementbeleid.
                

Nogmaals, de nieuwe regels verschaffen consistente en gemeenschappelijke sjablonen die alle betrokken bedrijven kunnen gebruiken, met inbegrip van een lijst van 18 verplichte PAI-indicatoren. . Deze indicatoren worden nog niet noodzakelijk gerapporteerd door ondernemingen waarin wordt belegd, wat resulteert in enkele implementatieproblemen.

Waarom gebeurt dit nu?

                                    De groei van de sector voor verantwoord beleggen is de afgelopen jaren versneld en de hoeveelheid meetbare en controleerbare gegevens is in gelijke mate toegenomen.
                

Dat betekent dat het nu mogelijk is om ESG-resultaten veel effectiever te kwantificeren en te vergelijken dan voorheen. De komst van de SFDR-regels weerspiegelt deze bemoedigende ontwikkeling, maar weerspiegelt ook de opkomst van duurzaamheid als prioriteit op overheidsniveau. SFDR maakt deel uit van een bredere inspanning van de EU om de kapitaalallocatie te heroriënteren naar duurzamere bedrijfsmodellen. Meer in het algemeen maakt dit deel uit van een mondiale trend die verbintenissen omvat zoals die welke zijn aangegaan in het kader van het klimaatakkoord van Parijs.